Page 8 - 3_Sinif_Turkce_2. kitap
P. 8
Bu sene kar biraz gecikmişti. Kış neredeyse yarılanmıştı ama henüz bir
damla kar yağmamıştı. Tüm çocuklar evlerinin camlarında karı bekliyorlardı.
Bunlardan biri de küçük Leyla idi. Her sabah odasının penceresine
heyecanla koşuyor, her seferinde de büyük hayal kırıklığı yaşıyordu. Onu
öyle omuzları düşmüş şekilde gören annesi durumu anlıyordu. ‘’Maalesef yine
kar yağmadı tatlım ama yakındır.’’ diyordu. Leyla ise umutsuzdu. Ona göre
insanların doğaya verdiği zararlardan dolayı mevsimler küsmüştü. Haksız da
değillerdi. İnsanlar oksijen kaynağımız olan ağaçları kesiyor, su kaynaklarını hiç bitmeyecek gibi kullanıyor ve çevreyi kirletiyorlardı. Yine de
Leyla her gece yatmadan dualar ediyordu. Bir şans daha istiyordu. ‘’Bir kerelik daha yağsın ne olur Allah’ım.’’ diyordu. Derken bir pazar
sabahı, yatağında miskin miskin yatarken köpeği Cingöz onu uyandırdı. Koşuyor, odanın içinde dönüyor, türlü türlü hareketler yapıyordu.
Leyla’yı yatağından çekiştiriyordu. Leyla Cingöz’ün ne yapmaya çalıştığını anlamayarak yataktan kalktı. “Mama mı istiyorsun yoksa oyun mu
küçük dostum?” dedi. Ama hayır Cingöz onu pencereye çekiyordu. Perdeyi aralayan Leyla’nın bir an gözleri kamaştı. Bu beyaz ışıkta neydi?
Yoksa... Evet kar yağmıştı. Hem de öyle çok yağmıştı ki tüm sokak şimdiden çocuklarla, çeşit çeşit kardan adamlarla dolmuştu. Leyla Cingöz’ü
de kucağına aldı. Heyecandan eldivenini atkısını bulamıyordu. Odadan odaya koşup duruyordu. Nihayet annesi yardımcı oldu da dışarıya
çıktılar. Öyle mutluydu ki Leyla sokakta gördüğü tüm kardan adamlara sarılmak, karlarda yuvarlanmak, gece yarısına kadar eve girmemek
istiyordu. Leyla arkadaşlarının arasına karıştı. Hep birlikte harika bir kardan adam yaptılar. Cingöz’ de onlara yardım etti. Bahçeden bulduğu
bir ağaç dalını ağzı ile getirip Leyla’ya verdi. Leyla dalı kardan adamın koluna taktı. Başına arkadaşı Ela‘nın babasının şapkasını ve boynuna
da Hasan’ın atkısını… İşte şimdi her şey tamamdı. Leyla‘nın duaları kabul olmuş, tüm çocuklar özlemini çektikleri kışa kavuşmuşlardı.
MaviÖnlükYayınları 6 3. Sınıf
